تأثیر نقض مربی‌گری و قرارداد روان‌شناختی بر تعهد عاطفی و التزام شغلی کارکنان

در سال­های اخیر، قرارداد روان­شناختی و نقض و تخلف در آن به یکی از موضوع‌های مهم و قابل توجه برای بیشتر سازمان­ها تبدیل شده است، چراکه هرگونه تخطی در قرارداد روان‌شناختی از سوی کارفرما به چالش­های عاطفی در بین کارکنان منجر شده و در نهایت نارضایتی و کاهش التزام شغلی آن‌ها را در پی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر نقضِ مربی­گری و قرارداد روان‌شناختی بر التزام شغلی و تعهد عاطفی کارکنان با توجه به نقش متغیرهای تخلف قرارداد روان­شناختی و رضایت شغلی می­باشد.  جامعه­ی آماری پژوهش حاضر 460 نفر از کارکنان شرکت ملی گاز استان زنجان بودند که تعداد 200 پرسشنامه، به روش نمونه­گیری تصادفی از بین آن‌ها  جمع­آوری شد. تحلیل داده­ها بر اساس مدل­سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار لیزرل صورت گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد، بین نقض مربی­گری با نقضِ قرارداد روان­شناختی و نقضِ قرارداد روان‌شناختی با تخلف قرارداد روان‌شناختی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از طرف دیگر بین نقضِ قرارداد روان­شناختی و رضایت شغلی و تخلف قرارداد روان­شناختی با تعهد عاطفی و التزام شغلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. هم­چنین رابطه­ی مثبت و معنادار میان رضایت شغلی با تعهد عاطفی و التزام شغلی نیز مورد تایید قرار گرفت.